Οι φράκτες δεν είναι μόνο μια υπέροχη διακόσμηση κήπου που καλύπτει τεχνητούς φράκτες, αλλά και μια φανταστική προστασία από τη σκόνη, το θόρυβο και την ανεπιθύμητη όραση των ξένων, ειδικά εάν το σπίτι μας βρίσκεται στο δρόμο. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσετε μια αντιστάθμιση; Ποια φυλλοβόλα, κωνοφόρα και ανθοφόρα φυτά θα είναι τα πλέον κατάλληλα για το σκοπό αυτό; Ποια είδη αναπτύσσονται γρήγορα και ποια είναι αργά; Ποια είναι ανθεκτικά στον παγετό και ποια χρειάζονται προστασία από το κρύο; Σας προσκαλούμε σε μια γρήγορη επισκόπηση των πιο κοινών θάμνων αντιστάθμισης .
Φυλλοβόλοι θάμνοι για φράκτη
Privet privet - έχει χαμηλές απαιτήσεις εδάφους, αλλά αισθάνεται καλύτερα σε καλά στραγγιζόμενο και μέτρια υγρό έδαφος. Είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό αντιστάθμισης , ανθεκτικό στον παγετό, την ξηρασία και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Ωστόσο, για έντονη ανάπτυξη, χρειάζεται πολύ φως, οπότε θα πρέπει να του παρέχετε μια καλά ηλιόλουστη θέση. Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο ανθίζει με μικρά άνθη κρέμας, τα οποία στη συνέχεια εξελίσσονται σε μικρά βακκίνια - ελαφρώς δηλητηριώδη για τον άνθρωπο, αλλά αγαπούν τα πουλιά. Μεταξύ των ποικιλιών των ligusters , οι πιο δημοφιλείς είναι οι Atrovirens με κανονική συνήθεια και η χαμηλή ποικιλία Lodense , των οποίων τα φύλλα γίνονται κόκκινα το φθινόπωρο.
Hornbeam - λόγω του συνδυασμού ασημί φλοιού και σκούρου πράσινου, ωοειδών φύλλων, είναι ένα από τα πιο διακοσμητικά δέντρα που αναπτύσσονται στην Πολωνία. Χρειάζεται γόνιμο, χούμο και καλά στραγγιζόμενο έδαφος, μέτρια υγρό, αλλά πλούσιο σε ασβέστιο. Είναι λιγότερο απαιτητικό όταν πρόκειται για τη θέση - αισθάνεται καλά τόσο στον ήλιο όσο και σε μερική σκιά και σκιά. Οι τσουγκράνες, και ειδικά τα νεαρά φυτά τους, χρειάζονται πολύ νερό, οπότε όταν επιλέγετε ένα φράκτη φτιαγμένο από αυτά, αξίζει να εγκαταστήσετε ένα σύστημα άρδευσης στάγδην. Οι πιο ενδιαφέρουσες ποικιλίες κερατοειδούς για έναν φράκτη είναι, κατά τη γνώμη μας, το Pendula με κρεμαστά κλαδιά, τα κόκκινα φύλλα Purpurea και Variegata , τα φύλλα των οποίων καλύπτονται με λεπτές, κρεμ ρίγες.
Το βατόμουρο του Thunberg - από ολόκληρη την οικογένεια του barberry, είναι αυτό το είδος που είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα στην Πολωνία. Αισθάνεται καλά σε ηλιόλουστες και ημι-σκιασμένες θέσεις, έχει χαμηλές απαιτήσεις εδάφους και είναι ανθεκτικό στον παγετό. Έχει μια εκτεταμένη, πυκνή, μεγάλη συνήθεια και η μεγαλύτερη διακόσμηση του είναι τα φύλλα - ανάλογα με την ποικιλία, παίρνουν αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου και του κόκκινου, και το φθινόπωρο αλλάζουν χρώμα σε διαφορετικά χρώματα.
Κατά την περίοδο από Μάιο έως Ιούνιο, το barberry ανθίζει με μικρά, κίτρινα αρωματικά λουλούδια που ενισχύουν τη διακοσμητική του αξία. Τα κόκκινα μούρα είναι μια επιπλέον διακόσμηση, η οποία παραμένει στο θάμνο ακόμη και το χειμώνα. Λόγω της ακανθώδους φύσης του, ένας φράκτης βατόμουρου μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως φυσικό φράγμα που είναι δύσκολο να περάσει. Οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες είναι το μοβ Atropurpurea , το κίτρινο Aurea ή το καφέ-κόκκινο Bagatelle .
Οξιά - ένα ιδανικό φυτό για ψηλούς φράκτες . Χρειάζεται ένα εύφορο, χούμο, ασβεστολιθικό και μέτρια υγρό έδαφος, καθώς και μια ηλιόλουστη ή ημι-σκιασμένη θέση. Έχει απαλό, ανοιχτό γκρι φλοιό και γυαλιστερά φύλλα που γίνονται καφέ το φθινόπωρο. Παράγει λουλούδια που δεν έχουν ιδιαίτερο διακοσμητικό ρόλο και μικρά, αγκαθωτά καρύδια. Ο φράκτης οξιάς ταιριάζει καλύτερα σε μοντέρνους κήπους που χρειάζονται προστασία από σκόνη, άνεμο και θόρυβο. Αξίζει να δοθεί προσοχή στην ποικιλία Atropunicea με σκούρα κόκκινα φύλλα που γίνονται κίτρινα-πορτοκαλί το φθινόπωρο και στην ποικιλία Zlatia , τα νεαρά φυτά των οποίων έχουν χρυσά φύλλα.
Αειθαλές πυξάρι - ένα φυτό που έχει σχεδιαστεί για να σχηματίζει φράκτες, επειδή έχει μια πολύ συμπαγή, ανυψωμένη συνήθεια, και ως αποτέλεσμα του κλαδέματος, πυκνώνει τέλεια. Χρειάζεται εύφορο έδαφος και ηλιόλουστη ή ημι-σκιασμένη θέση. Στα νεαρά φυτά πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή - είναι ευαίσθητα στο κρύο και μπορεί να παγώσει το χειμώνα. Μεταξύ των κουτιών για φράχτες, χρησιμοποιούνται συχνότερα οι μικρές ποικιλίες Suffruticosa ή Faulkner .
Ανθισμένοι θάμνοι για ένα φράκτη
Rose - Ένας φράκτης τριαντάφυλλων είναι ο πιο ρομαντικός σχηματισμός φυτών που μπορείτε να φανταστείτε. Παράγει υπέροχα λουλούδια, μυρίζει εκπληκτική, προσελκύει μέλισσες και πεταλούδες, και τα αγκάθια των θάμνων κάνουν αυτό το φυσικό φράγμα δύσκολο να περάσει. Κατά τη δημιουργία ενός φράκτη τριαντάφυλλων, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε τα είδη μεγάλων πάρκων και θάμνων αναρρίχησης, επιλέγοντας ποικιλίες με την υψηλότερη αντοχή στον παγετό.
Μια πολύτιμη ποικιλία είναι το αγγλικό Ausmary , ανθισμένο λευκό ή ανοιχτό ροζ και χαρακτηρίζεται από εξαιρετική αντοχή στον παγετό, τις ασθένειες, τις βροχές και το φτωχό έδαφος. Το Γαλλικό Comte de Chombord είναι επίσης πολύ ανθεκτικό σε δυσμενείς παράγοντες , ανθίζει με λουλούδια έντονα ροζ χρώματος. Αξίζει επίσης να προσέξετε τη δανέζικη Chinatown με κίτρινα λουλούδια, έντονα κόκκινο Robusta από τη Γερμανία , μπορντό βρετανική Τοσκάνη Superb ή το ασυνήθιστο μοβ-ροζ Reine des Violettes .
Θαυματουργός θάμνος - ένας πολύ διακοσμητικός, αν και σχετικά σπάνια χρησιμοποιούμενος θάμνος αντιστάθμισης με ανοιχτό πράσινο φύλλα και λευκά, ροζ ή κόκκινα λουλούδια σε σχήμα καμπάνας. Ανθίζει από Μάιο έως Ιούλιο, απαιτεί γόνιμο και καλά στραγγιζόμενο έδαφος και ηλιόλουστη ή ημι-σκιασμένη θέση. Αντέχει καλά τη ρύπανση, αλλά είναι ευαίσθητη στον παγετό, επομένως είναι καλύτερο να τη διατηρείτε το χειμώνα. Οι θάμνοι Μπους έχουν τη μορφή μη τυπικών φυτεύσεων και ταιριάζουν καλύτερα σε ρομαντικούς εξοχικούς κήπους. Οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες αυτού του θάμνου είναι λευκή νιφάδα χιονιού , μωβ Bristol Ruby και ροζ Nana Variegat .
Μονο-λαιμός hawthorn - ένα από τα φυτά που είναι εύκολο να αναπτυχθεί και είναι αρκετά ανθεκτικό, με χαμηλές απαιτήσεις. Ευδοκιμεί σε διαπερατά και αμμώδη εδάφη, καθώς και σε ηλιόλουστες και ημι-σκιασμένες θέσεις. Τον Μάιο και τον Ιούνιο παράγει έντονα αρωματικά, κρεμ λουλούδια που συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομπρέλες, από τις οποίες αναπτύσσονται κόκκινα, βρώσιμα φρούτα. Ένας φράκτης hawthorn μπορεί να είναι μη τυπικός και χαλαρός και συμπαγής, γεωμετρικός. Δυστυχώς, ο θάμνος είναι επιρρεπής σε παράσιτα και ασθένειες, ιδίως μυκητιασικές ασθένειες.
Ανατολική δάφνη - το ενδιαφέρον όνομα του θάμνου προέρχεται από τα παχιά, λαμπερά, οβάλ φύλλα που μοιάζουν με φύλλα δάφνης. Για να επιτύχει την πλούσια, εκτεταμένη συνήθεια, χρειάζεται μια ηλιόλουστη ή ελαφρώς σκιασμένη τοποθεσία και ένα έδαφος που είναι εύφορο, υγρό και πλούσιο σε ασβέστιο. Τον Απρίλιο και τον Μάιο ανθίζει με λευκά άνθη συγκεντρωμένα σε συστάδες, στα οποία σχηματίζονται μαύρα φρούτα με δηλητηριώδεις ιδιότητες, που διαθέτει ολόκληρο το φυτό. Η Laurelnia είναι ένας θάμνος που είναι ευαίσθητος στον παγετό για φράκτες , οπότε πρέπει να καλύπτεται το χειμώνα, αν και δεν προστατεύει πλήρως το φυτό. Η ταχέως αναπτυσσόμενη Shipkaensis και η ερπυστική Zabeliana χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη αντοχή στον παγετό . Αξίζει επίσης να δοθεί προσοχή στη σφαιρική Σερβικήκαι ο κλαδικός, αφθονία ανθίζοντας Otto Luyken .
Kalina - χρησιμοποιείται συχνότερα για νατουραλιστικές φυτεύσεις, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία χαλαρών αντιστάθμισης. Χρειάζεται διαπερατό, χούμο, υγρό, ελαφρώς αλκαλικό και εύφορο έδαφος, αισθάνεται καλά τόσο στον ήλιο όσο και σε ελαφριά μερική σκιά. Κατά την περίοδο από Μάιο έως Ιούλιο, μεμονωμένα είδη ανθίζουν με λευκά λουλούδια που συγκεντρώνονται σε εντυπωσιακές σφαιρικές ταξιανθίες. Στην Πολωνία, το πιο συνηθισμένο viburnum είναι το όνομα του κόκκινου φρούτου που σχηματίζεται στα κλαδιά του το καλοκαίρι. Αρκετά δημοφιλή είδη είναι επίσης το σκληρόφυλλο viburnum, το αρωματικό και το hordovina .
Κωνοφόροι θάμνοι για φράκτη
Tuja - μερικές φορές ονομάζεται επίσης żywotnikiem west και θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή φυτά żywopłotowych . Απαιτεί γόνιμο, καλά στραγγιζόμενο και μέτρια υγρό έδαφος και ηλιόλουστη ή ελαφρώς σκιασμένη θέση. Το πλεονέκτημά του είναι η ανθεκτικότητα, η πλούσια ανάπτυξη και η ανάγκη για συχνό κλάδεμα - διατηρεί ένα όμορφο σχήμα σχεδόν από μόνο του. Η πιο κοινή ποικιλία στα καταστήματα κηπουρικής είναι η ποικιλία Emerald , που χαρακτηρίζεται από κωνική, τακτική συνήθεια, μέτρια ανάπτυξη και έντονα πράσινες βελόνες. Μια άλλη δημοφιλής ποικιλία είναι το Brabant ταχέως αναπτυσσόμενο thuja με στήλη σιλουέτα και σκούρες πράσινες βελόνες. Διαβάστε περισσότερα για τις ποικιλίες thuja στο άρθρο Thuja Brabant ή Emerald - ποια ποικιλία να επιλέξετε για τον κήπο;
Κυπαρίσσι - παρόλο που συνήθως συγχέεται με ένα κυπαρίσσι, και μερικές φορές ακόμη και με ένα thuja, διαφέρει από αυτά τα δύο κωνοφόρα με κλαδιά που μεγαλώνουν προς τα πάνω σε οξεία γωνία, κωνική κορώνα και ελαφρώς κρεμαστή κορυφή. Τα κυπαρίσσια αγαπούν το γόνιμο, καλά στραγγιζόμενο και αρκετά υγρό έδαφος και αναπτύσσονται καλύτερα σε προστατευμένες, ηλιόλουστες ή ημι-σκιασμένες θέσεις. Δεν ανέχονται κρύες ριπές και ξηρό χώμα. Στην Πολωνία, το πιο συχνά καλλιεργημένο κυπαρίσσι Lawson είναι ευαίσθητο στη διαμόρφωση. Για ένα κυπαρίσσι, μπορείτε να επιλέξετε κωνικά ή κιονοειδή δείγματα ηλικίας αρκετών ετών - για παράδειγμα, την εντυπωσιακή ποικιλία Ivonne , Blue Surprise ή Columnaris .
Juniper - παρόλο που μπορεί να φαίνεται κοινό, είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση για το thuja και το κυπαρίσσι. Είναι ανθεκτικό και έχει χαμηλές απαιτήσεις εδάφους - μπορεί να αντεπεξέλθει σε όξινα, ξηρά, αμμώδη ή ακόμη και στείρα εδάφη. Του αρέσει ο ήλιος, δεν απαιτεί συχνό πότισμα και ανέχεται υπερβολικά το νερό. Είναι πολύ ευαίσθητο στην κοπή και μπορεί να διαμορφωθεί σε πολλά σχήματα. Οι ποικιλίες των κοινών ειδών είναι οι πιο συνιστώμενες για τη δημιουργία φρακτών από αρκεύθους - το μέτρια αναπτυσσόμενο Arnold με χαλύβδινες βελόνες, το λεπτό Hibernica , το χρυσό Suesica Nana , το στήλη Blue Arrow ή το ασημί Moonglow .
Yew - αυτός ο θάμνος, αν και όμορφος, είναι δυστυχώς ιδιότροπος και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην καλλιέργεια. Απαιτεί πολύ εύφορο και υγρό έδαφος, είναι ευαίσθητο στην ξηρασία και τον παγετό και μεγαλώνει αργά και είναι δηλητηριώδες. Ωστόσο, εάν του δείξουμε λίγη υπομονή, θα ευχαριστήσει με υπέροχες βελόνες - σκούρο πράσινο στην κορυφή, φως στην κάτω πλευρά - και καρμίνια μούρα, που εμφανίζονται από τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο. Το πιο συνιστώμενο για τους φράκτες είναι το ενδιάμεσο yew και η ποικιλία Hicksii - πολύ επιρρεπείς σε ψαλίδισμα, ανεχόμενα τόσο ηλιόλουστες όσο και σκιασμένες θέσεις. Το αρκετά έντονα αναπτυσσόμενο Hilli θα κάνει το ίδιο . Μπορείτε επίσης να προσεγγίσετε το κοινό yew , το οποίο είναι δημοφιλές στην Πολωνία , αν και θα αναπτυχθεί πιο αργά και είναι κατάλληλο κυρίως για τη δημιουργία χαμηλότερων φρακτών.
Ερυθρελάτη - αν και βρίσκεται πιο συχνά με τη μορφή παχουλών δέντρων, είναι πολύ επιρρεπές στο κλάδεμα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για να σχηματίσει φράκτες. Απαιτεί ηλιόλουστες, αν και όχι πολύ ζεστές θέσεις, αλλά θα είναι ευχαριστημένος ακόμη και με αμμώδη πηλό χώμα που δεν είναι πολύ πλούσιο. Για έναν φράκτη, είναι καλύτερο να επιλέξετε σέρβια ερυθρελάτη με φραγκοσυκιές, σκούρες πράσινες βελόνες - μπορείτε να επιλέξετε ποικιλίες όπως Pendula , Nana , Aurea ή Tremonia . Μια επιπλέον διακόσμηση των σερβικών ερυθρελατών είναι σε σχήμα αυγού, μοβ κώνοι, που γίνονται καφέ καθώς ωριμάζουν.